วันจันทร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ลาก่อนปีเก่า....

            เผลอเดี๋ยวเดียวผ่านพ้นไปล่ะกับหนึ่งปี ที่แสนเหน๊ดเหนื่อยแทบล้มกับปัญหาและอุปสรรคต่างๆ มองย้อนเวลากลับไปมีแอบหัวเราะเบาๆ...ฉันผ่านเรื่องแย่ๆร้ายแรงสุดขั้วสามโลกมาได้อย่างไร ทำไมฉันไม่หลุดโลกไปซ่ะตอนนั้นเลยหล่ะ

            ไม่แน่นอนที่ฉันจะล้ม ฉันจะหลุดโลกไปซ่ะได้อย่างไร ทุกคนในครอบครัวฉัน พวกเค้าพลัดกันค้ำฉันไว้  ไม่น่าแปลกใจเลยว่า ทำไมทุกคนเมื่อมีลูกแล้วจึงมีการเปลี่ยนแปลงในชีวิต จากคนอ่อนแอ ไม่สู้ กลับกลายเป็นคนที่มีพลังเข้มแข็ง สู้ยิบตา .... เมื่อก่อนความทุกข์ทั้งหลายเคยบ่มทำร้ายฉันทั้งร่างกาย จิตใจ สังคมที่ฉันใช้ชีวิต แต่นั้นมันเป็นเรื่องของเมื่อก่อน ต่อจากนี้ไปเจ้าความทุกข์ทั้งหลายจำไว้เลยว่าฉันจะไม่กลัว เพราะเจ้าความทุกข์ที่ว่ามันอยู่กับเราไม่นาน เหมือนวันเวลาของแต่ละปีที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว  ฉันจะไม่ให้ความสำคัญกับมัน....

            ทุกเรื่องราวความจริงทั้งร้ายและดีล้วนทำให้ฉันมีมุมมองแง่คิดการใช้ชีวิตที่ต่างจากก่อน ฉันเห็นอะไรที่กว้างขึ้น...ฉันจะไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็นอีก ฉันจะเก็บเกี่ยวทุกประสบการณ์ทุกความรู้สึกทุกปีตลอดที่ฉันอยู่ไกลบ้าน ไปเล่าสู่กันฟังอย่างภาคภูมิใจ ฉันจะใช้ชีวิตให้คุ้มที่สุดกับทุกคนที่ฉันรัก ขอบคุณครอบครัวของฉันที่ไม่เคยปล่อยให้ฉันล้มเลย เรามาอรุณสวัสดิ์ปีใหม่ไปพร้อมๆกันน่ะค่ะ ขอให้เป็นปีที่ดีปีที่แก้ปัญหาได้ลื่นเลี้อยเหมือนงู..............สวัสดีปีใหม่ค่ะ