วันเสาร์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2555

หย่านมลูก 13.01.2012

แม่ ---โผมมม สู้ไม่เคยถอย คร๊าฟฟฟ
เย้.......ได้เวลาของคุงแม่ลูกสองอย่างเราซักที  เหนื่อยได้ถ้วยหน่ะเราน่ะ---สิบสี่เดือนเต็มๆๆๆกับการให้นม(เต้า) ลูกชาย ที่แสนจะเหน็ดเหนื่อย เพราะไม่สามารถปลีกตัวไปทำอะไรได้เลย แม้กระทั่งทำธุระในห้องน้ำ ก็ต้องเอาเค้าเข้าไปด้วยกับเรา  เห้อออออออ


เอาหล่ะ---เรามาเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันดีกว่า เน๊อะๆๆๆ สำหรับคุณแม่ทุกๆๆ คนค่ะ จากความตั้งใจที่ตั้งใจไว้ว่า ..... จะให้นมลูกชายตามตำหรับตำราอ่ะน่ะ หกเดือนค่ะ  ต้องทำ(ให้)ได้  วันเวลาผ่านไปเร็วน่ะค่ะเพื่อน ๆๆ เผลอแป๊บบบบบเดียว เจ้ามาร์โก้ก็หกเดือนหล่ะ   สิ่งที่ตั้งใจไว้ก็ได้เวละเวลา เอาเลยค่ะ



อร่อยด้วยจิ ฮิๆๆๆ
 ไม่ง่าย---  ไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้ค่ะ เพราะเอาเข้าจริงๆ ลูกร้องไห้แทบบ้านแตก ขวดนมที่ว่าดีที่สุดแพงที่สุด เลียนแบบธรรมชาติที่สุด ก็ยังยุติการหย่านมไม่ได้ค่ะ  สงสารลูกมากๆๆๆๆๆๆ  สุดท้ายยอมให้เข้าเต้าใหม่ ยืดเวลาออกไปหน่อย


เอาใหม่ ---  เพราะเริ่มเหนื่อยอีกหล่ะ ทีนี้เริ่มตำราคุณแม่สามีบ้าง  เธอแนะนำให้เอาเกลือ บ้างมะนาวทาที่หัวนม ขอข้ามไป เพราะเด็กฉลาดกว่าที่เราคิดๆๆกัน  เค้าดูดแล้วทำหน้าสงสัย แล้วปลักเต้าออก เอามือน้อยๆๆของเค้าปาดเช็ดตรงหัวนม แล้วดูดต่ออย่างมีความสุข  เห้ออออ อ่อนใจ และต้องจำยอมให้ลูกเข้าเต้าต่ออย่างเคย นี่ก็ผ่านเข้าเดือนที่สิบแล้ว  ยังไม่เห็นแนวทางออกที่ดีเลยค่ะ

มาสุดทนเอาจริงๆๆ เมื่อเจ้าตัวเล็กเข้าเดือนที่สิบสี่  เราไปเที่ยวกันช่วงปีใหม่ แปดชั่วโมงขาไป-ขากลับระหว่างนั่งรถไฟ  เจ้าตัวเล็กเข้าเต้าตลอด เอาเต้าออกเป็นต้องโวยวาย เจ้าบงเจ้าบ้านรู้หมด (ยอม) จนกลับมาบ้านบอกกับทุกคน  ชั้นนนนนนนนน......ม่ายไหวแย้วววววว ชั้นกะลังแย่ ทุกคนต้องร่วมมือกกะเราน่ะ ( ขอร้อง ) ...( - - )  น่ะๆๆๆๆๆ

จัดการเลยค่ะ --- เราขอความร่วมมือให้สามีดูลูก ซึ่งก็เอาเรื่องอยู่ เพราะลูกไม่เอาใครเลยนอกจากแม่ เราไปจัดการอาบน้ำ ล้างกลิ่นนมออกให้หมด เสร็จเช็ดตัวใช้แป้ง ใช้น้ำหอมกลบกลิ่นน้ำนม แล้วก็เอาสำลีปิดตรงหัวนม เอากระดาษกาวปิดทับไปเลยค่ะ ตรงเต้านั่นแหล่ะค่ะ เอาแบบให้ลูกงงไปเลย ว่าเต้าประจำของเค้าหายไปไหน

ได้ผลเกินคาดค่ะเพื่อนๆ --- ตอนที่เค้าเห็นเค้าก็ทำหน้างงๆๆ  เราบอกให้เค้าจับตรงเต้า  เค้าไม่กล้าน่ะ มองแปลกๆๆ และอีกอย่างเค้าก็เริ่มรู้เรื่องด้วย   เราบอกกับเค้าว่าเต้านมที่เค้าเคยเข้า  มันไม่อยู่กับแม่แล้ว คุณหมอตัดออกไปแล้ว  เห็นม่ะลูก แม่เจ็บน่ะเจ็บมากๆ ด้วย  เค้าเข้าใจน่ะ และหันไปดูดขวดนมแบบเต็มใจ ปราศจากเสียงร้องไห้ที่สร้างความเจ็บปวดให้กับทุกคนในบ้าน โดยเฉพาะเราผู้เป็นแม่อย่างเราค่ะ

คนที่ร้องไห้แทนเจ้าตัวเล็ก---กลับกลายเป็นเราเสียเอง เจ็บคร่า...เจ็บได้ถ้วยได้โล่ค่ะเพื่อนๆๆ งานเข้าทันทีทันใด หลังจากลูกไม่ได้ดูดนมมาหนึ่งวัน  คัดดดดดดดดดดดดดดดด นมค่ะ เจ็บแสนเจ็บค่ะ

ก็....เป็นกำลังใจแด่คุณแม่ทุกๆๆคนน่ะค่ะ สู้ๆๆๆค่ะ  ปัญหาทุกปัญหามีทางออกที่ดีค่ะ ใช้สติปัญญา ไตร่ตรอง คิดๆๆๆให้รอบคอบ แล้วจะพบกับทางออกที่มีความสุขค่ะ บ๊ายยยยยยยยยยยยยค่ะ....



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

กำลังใจจากคนน่ารัก