สวัสดีคร่าเพื่อน ๆ แวะเข้ามาบ่นค่ะ เป็นเพื่อนกันน่ะคะ ก็วันนี้มีเรื่องวุ่นๆ จากเจ้าตัวแล็กสุดตั้งแต่เช้า เสียงแผดร้องลั่น !!! เสียงมาจากห้องครัวขณะที่แม่สามีและสามีกำลังวุ่นอยู่กับการปรุงมื้อเที่ยง อึ้งไม่มีเสียงเลยค่ะ ตกใจสุดชีวิตกับสิ่งตรงหน้าที่เราเห็นลูกโดนน้ำร้อนลวก รีบพาเจ้าตัวเล็ก ไปล้างด้วยน้ำเย็นเพื่อลดอุณหภูมิความร้อนและถอดเสื้อผ้าให้ลูกเป็นการด่วน และประคบด้วยน้ำแข็ง สิ่งที่เริ่มแปลกใจคือ " เกิดอะไรกับสังคมของอิตาลี " สามีโทรศัพท์ไปยังโรงพยาบาลไม่มีเจ้าหน้าที่รับสาย ร้านขายยาปิดวันเสาร์ เจ้าหน้าที่ไม่อนุโลมให้จอดรถในที่ห้ามจอดแม้ว่าเรากำลังวิ่งหาความช่วยเหลือเร่งด่วน ,,, ความเอื้ออาทร น้ำใจจากคนที่นี่หายไปไหนกันหมด ใครผ่านมาช่วยแชร์ประสบการณ์กันหน่อยดีไหมคะ:)))
ทุก ๆ วันมีแต่แย่งกันกิน แย่งกันใช้ แย่งกันอยู่ เด็ก ๆ ผู้หญิง คนชรา น้ำใจจากสังคมเหลือน้อยเติมที ไม่มีความอดทน ไปโรงพยาบาลมีคุณหมออยู่เพียงท่านเดียว คนไข้รอรับการรักษากันอย่างน่าเห็นใจ ผู้ช่วยคุณหมอดูไม่มืออาชีพเอาเสียเลย สื่อสารภาษาอังกฤษได้น้อย สื่อสารภาษาอิตาลีก็เข้าใจยาก,,,กำลังเกิดอะไรขึ้นกับการทำงานของโรงพยาบาลของที่นี่!!! เรื่องวุ่น ๆ ของวันนี้ทำให้เราคิดถึงเมืองไทยและรักคนไทยด้วยกันเพิ่มขึ้น>>
เจ้าหน้าที่ล้างแผลเจ้าตัวเล็กด้วย "Amuchin", ทาครีม "Gentalin" พันแผลด้วยผ้าก็อซ และแหนบยา "Tachipirina" บรรเทาอาการปวดทุก 6 ชั่วโมง พรุ่งนี้คุณหมอนัดดูอาการตอนเช้า ,,,, ทุกอย่างจะไร้ประโยชน์ขึ้นทันที ถ้าขาดความปลอดภัย ความปลอดภัยเป็นสิ่งที่สำคัญต่อทุกชีวิต วันนี้เป็นความโชคดีที่พวกเราพยาบาลเจ้าตัวเล็กได้ทันเวลา ความหวาดผวาและความหวาดกลัวของเจ้าตัวเล็กทำให้เรารู้สึกผิดที่ปล่อยให้เหตุการณ์เช่นวันนี้เกิดขึ้นจนได้>>>สำหรับเรื่องวุ่น ๆ ของวันนี้ทำให้พวกเราเรียนรู้ว่าแค่เสี้ยวนาทีก็สายเกินไปได้ ----- ขอให้คุณพ่อคุณแม่ทุกท่านบนโลกใบนี้มีความสุขกับแก้วตาดวงใจ ภายใต้ร่มเงาแห่งรัก ( บ้าน )ที่ปลอดภัยที่สุดค่ะ เจอกันคราวหน้าค่ะ .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กำลังใจจากคนน่ารัก