วันครู

ประกวดข้อเขียนความประทับใจที่ศิษย์มีต่อครู เนื่องในวโรกาสวันครู พ.ศ.2555ของสำนักงานเลขาธิการคุรุสภา กระทรวงศึกษาธิการ

ขอบคุณภาพประกอบ
จาก เด็กชายอภิรักษ์  เกตุพงษ์ (น้องสื่อ)
วันไหว้ครูของโรงเรียนวัดโขดทิมทาราม จังหวัดระยอง

คุณครูของเด็กๆ

อาชีพแรกที่ใฝ่ฝันของเราคือ "ครู"   เด็กตัวเล็ก ๆ วัยหกขวบคนหนึ่งที่ทุก ๆวัน คุ้นเคยแต่ต้นไม้ใบหญ้า  สวนยางพาราที่ล้อมรอบตัวบ้านที่อาศัย ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก ไม่มีสื่อต่าง ๆ อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ 

วันแรกที่ไปโรงเรียน เราตื่นเต้นกับสิ่งแวดล้อมแปลกใหม่ที่เราไม่เคยเจอ อาคารโรงเรียนที่ใหญ่ สะอาดตา สื่อการสอนสีสรรสวยงาม ต้นไม้ ดอกไม้ประดับต่าง ๆ นานา ที่ถูกจัดเรียงอย่างสวย  คุณครูแต่งชุดสวยรองเท้าคู่สวยทุกวัน  ทำหน้าที่สั่งสอน วิชาความรู้ สอนให้คิด ให้จำ สอนให้ช่วยเหลือตัวเอง มีน้ำใจต่อผู้อื่น สอนทุกอย่างต่อจากผู้ปกครองของนักเรียน

คุณครูในความทรงจำเมื่อเราเป็นเด็ก เปรียบเสมือนผู้ปกครองคนที่สอง ดูแลเราและเพื่อนร่วมชั้นเรียน เป็นตัวเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างที่บ้าน ช่วยแก้ปัญหาของเรา ไม่เคยดูถูกที่เราเป็นเด็กยากจน คอยหยิบยื่นแบ่งปันและมอบโอกาสดี ๆ แก่เราเสมอ เช่นการประกวดเต้นรำ ประกวดเขียนเรียงความ งานกีฬาสี ชิงทุน ฯลฯ ครูทุก ๆ ท่านที่ผ่านเข้ามาเติมเต็มอบรมสั่งสอนยังอยู่ในความทรงจำเสมอ

ครู เป็นอาชีพที่มีเกียรติ ทุก ๆ คนรู้จักแต่ใช่ว่าจะเป็นครูกันได้ทุกคน บุคคลที่สามารถเป็นครูได้ ใช่เพียงแค่อาชีพที่มีเงินเดือนและสวัสดิการ ครูเป็นด้วยจิตวิญญาณ มีความอดทน เป็นผู้เสียสละ มีจิตใจนอมน้อม อ่อนน้อม มีความเมตตา ไม่เบียดเบียนศิษย์ อยู่กับความพอเพียง ไม่หลงติดกับลาภยศ ไม่เรียกร้องอะไรจากผู้ปกครองหรือสังคม ช่วยเหลือศิษย์เพื่อให้ศิษย์เป็นคนดีและเอาตัวรอดในสังคม

ครูเป็นบุคคลที่น่านับถือ เลื่อมใส ศรัทธา ตอนเป็นเด็กพ่อหรือแม่ไปส่งที่โรงเรียน เรามักเห็นเขาเหล่านั้นยกมือไหว้ทำความเคารพครูไปพร้อมกับเด็ก ๆ  หรือแม้นอกเวลางานทุกคนที่พบเห็นจะให้ความเคารพเป็นที่พบเห็นอยู่สม่ำเสมอ ซึ่งทำให้เรามองเห็นในด้านมุมมองของเราว่า ครูมีบทบาทต่อชนบทและสังคมอย่างมาก 

ครูเปรียบเหมือนผู้ศักดิ์สิทธ์ เป็นผู้สร้างคน ก่อปั้นสร้างฐานที่ดีแก่เด็กนักเรียน ไม่ท้อต่อความเหน็ดเหนื่อย อดทนกับเสียง ฮือ ๆ แง้ ๆ !!!!  ของเด็กๆ อย่างใจเย็น เป็นผู้เสียสละเป็นผู้จับมือเด็กตาดำ ๆ เขียน ก.ไก่ ก.กา นับเลข ท่องกลอน ร้องเพลง  ซึ่งเด็ก ๆ เหล่านั้นยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสาระชีวิตคืออะไรและโตขึ้นต้องเจอะเจอกับสิ่งใดบ้าง ครูขัดเกลาบ่มสอนให้เด็ก ๆ เป็นคนดี และสานฝันแก่เด็กๆ ไม่รังเกียจเด็กตัวน้อย ๆ ที่เปื้อนโคลน กระมอมกระแมม เมตตา เอ็นดูเด็ก ๆ ปราณีแก่เด็กยามหิว หกล้มเจ็บไข้ได้ป่วย มีความห่วงใยต่อเด็กและครอบครัวของเด็ก ๆ เสมอ เป็นผู้ให้คำปรึกษาแนะนำที่ดีของผู้ปกครองของนักเรียน

ครูเปรียบเสมือนผู้ปิดทองหลังพระ  เหมือนเรือจ้าง เป็นผู้ที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจ สร้างคนให้เป็นคนดีเพื่อสังคม ศิษย์มีครูจะเป็นคนดีหรือไม่นั้น ครูไม่เคยหยุดสร้างคนสร้างความดี คงทำหน้าที่ครูอย่างภาคภูมิใจต่อไป

ปัจจุบันมีครอบครัว มีลูกซึ่งอยู่ในวัยอนุบาล ทุกครั้งที่เห็นเขาไปโรงเรียน จะมีคุณครูที่มีบุคลิก ใจดี อ่อนหวาน   ปราศัยยิ้มแย้มแจ่มใสกับผู้ปกครองเป็นมิตร ทำให้เราอุ่นใจทุกครั้งหลังจากที่ปล่อยให้ลูกอยู่ภายในรั้วโรงเรียนที่มีคุณครูแสนดี ค่อยสั่งสอนลูกของเราให้เป็นคนดี  เพียงใช่ช่วยเหลือศิษย์เท่านั้น คุณค่าของครูช่วย ยกจิตวิญญาณของผู้สัมพันธ์กับศิษย์ เช่น พ่อ แม่ ผู้ปกครอง ญาติของศิษย์  บุญคุณของครู ยิ่งใหญ่มหาศาล  ขาดครูแล้วเด็ก ๆ จะอยู่อย่างไร ใครจะเป็นผู้สร้างฐานที่ดี แก่เด็กเพื่อต่อยอดเป็นอนาคตของชาติ

หมดคำพูดในโลกนี้แล้วหาที่เปรียบไม่ได้ค่ะ คุณความดีของครูประจักษ์ทั่วทุกหนแห่ง ศิษย์มีครูได้ดียังเชื่อมั่นในคำสั่งสอนของครู ยามวิกฤติของชีวิตคำสอน ความรู้ของครู ช่วยเบิกทาง ขอบคุณครูที่เมตตาเด็กตัวน้อย ๆ อย่างเราในอดีต

มาถึงตรงนี้มีคำถามย้อยกลับไปยังศิษย์ที่มีครูทั้งหลายว่า เราได้ตอบแทนอะไรต่อสังคมคุณครูหรือยัง มีอะไรที่ศิษย์ทั้งหลายที่กำลังเป็นใหญ่เป็นโต สามารถหยิบยื่นอะไรให้สังคมครูได้บ้างไหม   วันนั้นถ้าไม่มีคุณครู จะไม่มีวันนี้สำหรับเรา วันที่ 16  มกราคม 2555  ปีนี้ ในฐานะศิษย์มีครู ปราถนาให้สังคมครู มีสิ่งดี ๆ เข้ามาเติมเต็มกำลังใจ แด่คุณครูทุกท่านที่กำลังปฎิบัติหน้าที่และที่เกษียณ มีสุขภาพที่แข็งแรง มีความสุข  มีพลังที่เข้มแข็งและมีกำลังใจปฎิบัติหน้าที่ต่อไป เพื่อสังคมที่ดีตลอดไปค่ะ.