 |
| (((...ไปเปิดโลกกว้างกับพี่ ๆ ฮับบบบบ...))) >>>11เดือน |
ทุกสิ่งที่นู๋เห็นและสัมผัสล้วนเป็นเรื่องตื่นเต้นสร้างความสุขเสียหมด โลกใบหนึ่งที่น่าค้นหาสำหรับชีวิตน้อย ๆ นู๋เดินไม่หยุด เจ็บตัวไม่เลิก ความอดทนมีเปี่ยมล้นและชื่นชอบรสชาดแปลกใหม่ นู่หม่ำไม่เลิกเลย แต่ก็ยังไม่หยุดเข้าเต้าแม่ติดใจรสชาดเดิม ๆ แม่ก็ยังต้องเหนื่อยต่อไป ฟันซี่ใหม่ที่ขึ้นมาใหม่ ๆ สร้างความเจ็บปวดให้แม่น่าดูเวลานู๋เข้าเต้า ---เพลงเก็บเด็กที่แม่เลือกใช้กับพวกนู๋ คือ เพลงตบมือ เพลงเก่า ๆ สมัยแม่ยังเด็กแต่ยังใช้งานกับเด็กๆ สมัยนี้และเด็ก ๆ ทั่วโลกได้ดี ---((... เด็กเขาก็เข้าใจของเขาเนอะ ...)) บ้างไทย บ้างอังกฤษ บ้างอิตาเลียน เด็ก ๆ เขาก็สามารถหาที่ลงตัว เข้าใจภาษาของเขาได้แหน่ะ !!! เก่งเชียว
เมื่อไหร่ที่นู๋ได้ยินเพลงนี้นู๋จะตบมือชอบใจทุกครั้ง นู๋เริ่มเปล่งออกเสียง และทำซ้ำ ๆ เสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ จนคนในบ้านต้องสั่งเบรกและมองหน้าเราในบ้างครั้ง
 |
| (((...ท่องโลกนอกบ้านกับคุณย่าและพี่ชายที่แสนดีของนู๋ฮับ ๆ (12 เดือน) ลา ลัน ลั้น ล่า .. |
นู๋มักแย่งของเล่นของพี่ Diego พี่ชายของนู๋ หน้าตาเอาเรื่องของนู๋สร้างรอยยิ้มให้กับทุกคนที่บ้านแต่ก็น่าเห็นอกเห็นใจพี่ชายของนู๋ใช่น้อย--- บ้านหลังนี้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งเมื่อนู๋สองคนได้แวะมาเติมเต็ม ณ ที่บ้านเคยร้างรักแห่งนี้ คุณย่าของนู๋ ๆ ดูมีชีวิตชีวา และมีความสุขกับความวุ่น ๆของพวกนู๋ในบ้าน และต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไปนาน ๆทุก ๆ วันแม่ก็ยังวุ่นกับชีวิตน้อยๆ ของแม่ทั้งสองคน พวกนู๋โตกันเร็วจนน่าใจหาย เผลอแป็บเดี๋ยวเดียวน้องเล็กก็ครบขวบปีแรกแล้ว ความรู้สึกเหมือนแม่คลอดนู๋เมื่อวานนี้เอง เวลาแห่งความสุขทำไมผ่านไปเร้วเร็ว อื่มม์...อยากหยุดเวลาตรงนี้ไว้กับแม่นานๆ จัง
--- ก็แค่แม่ที่รักลูกคนหนึ่ง---
--- ก็แค่แม่ที่รักลูกคนหนึ่ง---
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
กำลังใจจากคนน่ารัก