บันทึกรักลูก แรกเกิด - เกิดคนที่สอง

  ((( ทำเอาคนทั้งบ้านลุ้นใจแทบแย่กันทั้งบ้าน เพราะเจ้าตัวน้อย Marco อยากออกมาดูโลกภายนอกก่อนกำหนดอย่างพี่ชาย Diego ของเขาบ้าง   แม่คิดว่านู๋จะคลอดในรถเสียแล้ว เฮ้อ !!! พระเจ้าช่วยชั่งเป็นเวลาที่เหมาะเสียจริง ๆ 13.12 น. เจ้าหน้าที่กำลังหนังท้องตึงเลย ohhhh!!!!piccolo scappa pipi'e pupu' (ว้าย!!! นู๋มาพร้อมฉี่และอึ...) เสียงคุณหมอและเจ้าหน้าหัวเราะลั่น



เมื่อนู๋ยังเบบี้ (แรกเกิด)



นู๋หม่ำนมแม่อย่างเดียว เต้าอื่นที่ว่าเจ๋งอย่างไรนู๋ไม่สน ขอหม่ำจากอกอุ่น ๆ ของแม่คนเดียว นู๋สบตาใสแป๋วแบ๊วสะกดใจจ้องหน้าแม่เหมือนต้องการสื่อกับแม่ว่า " แม่อย่าทิ้งนู๋ไปไหนน่ะ"  แม่ร้องเพลงดูเหมือนนู๋จะเข้าใจคอยส่งรอยยิ้มให้กำลังใจกับเสียงร้องเหมือนห่านป่าอย่างไรอย่างนั่น (โธ่ !!! พยายามสุด ๆ แล้วใจรักแต่เสียงไม่ให้อ่ะลูกกก )  ทนฟังเอาน่ะลูกน่ะ--- นู๋เริ่มอ้อแอ้ ชันคอพยายามจะคว่ำสร้างความตื่นเต้นให้กับทุกคนที่บ้าน นู๋มาแป๊บเดียวนู๋เล่นขโมยซีนของพี่ชายไปเสียหมด อื่มม์...น่าเห็นใจเจ้าคนโตสุด ๆ --- แม่จึงเอาเวลาที่น้องเล็กหลับมาทดแทน กอดฟัด เอาใจสุด ๆ กับเจ้าคนพี่และขอความร่วมมือจากทุกคนในบ้านพยายามอย่าสร้างความน้อยเนื้อต่ำใจแก่เจ้าคนโต เช่นถ้าชื่นชมน้องเล็กน่ารัก ต้องชื่นชมเจ้าคนพี่น่ารักกว่า หรือเจ้าคนโตให้ความช่วยเหลือเลี้ยงน้องทุกคนต้องชื่นชมเขาด้วยเช่นกัน



นู๋กำลังจะโตฮับ....( อายุสองเดือน )

เดี๋ยวนี้เวลาดูจะแป๊บ ๆ ทุกวันๆ ดูเหมือนเวลาจะสั้นกว่าเดิม ( หรือเปล่า ) เจ้าลิงน้อยสองคนก็โตขึ้นทุกวัน เจ้าคนโตเริ่มไปทดลองเรียน เขาตื่นเต้นกับสิ่งแวดล้อมใหม่ที่โรงเรียน เขาเก่งและเข้มแข็งมาก ไม่อาลัยอาวรณ์ร้องตามแม่เหมือนเด็ก ๆ คนอื่น ๆ ( ผังรากมาเป็นปี ไม่สัมฤทธิ์ผลให้รู้ไป ) แต่ก็ทำเอาคนเป็นแม่อย่างเราอดใจหายไม่ได้ ว่าจะไม่ร้องไห้แล้วเชียว ( เข้มแข็งหน่อยสิ )  --- ลูกจ๋าแม่รักและหวงแหนนู๋สุด ๆ เป็นเด็กดีน่ะค่ะ (จู๊บบบบบบบบบ) ว๊า............... .

 

--- ลา ลั่น ลั้น ลา ล่า ---