รักลูก ( ฉบับเหวี่ยง ๆ ).



(((...วันเหนื่อย ๆ (โครต) กับหัวใจดวงเล็ก ๆ ...)))



วันนี้ก็ยังวุ่น ๆ อย่างทุก ๆ วัน  พาลูกชายคนโตไปช้อปปิ้งที่ใจกลางของเมือง  โห้ !!! ร้อนตับแล่บ ๆ  พาลทำเอาทุกคนอารมณ์เสียแบบไม่ต้องพยามกันเลย อารมณ์เดือดปุด ๆ ตามองศา 46 พุ่งสูงปี๊ดจากเมื่อวาน ไหนจะหาที่จอดรถ ไหนจะคนพลุกพล่าน และอีกมากมายตัวแปรที่ช่วยเพิ่มความร้อน  โลกร้อน ๆ ไม่ไหว ๆ เหงื่อโทรมขึ้นห้างทั้งครอบครัว



ร้านอาหารญี่ปุ่นเป็นเป้าหมายของเจ้าลูกชายคนโต วิ่งพุ่งมุ่งจองโต๊ติดกระจก โต๊ะประจำที่เคยมาครั้งก่อน ๆ รีบจ้อสั่งจานโปรดที่เขาคุ้นเคย ไก่ย่างเทริยากิ ข้าวผัดผัก ผัดหมี่ซั่ว ผลไม้รวมแช่อิ่ม ---แม่และพ่อร้อนและเหนื่อยมากๆ กลืนอะไรไม่ลง ขอน้ำเย็น ๆ ขวดโต ๆ ตากแอร์ฉ่ำใจ รอลูกหม่ำเสร็จแล้วกัน....

(((...หม่ำดับร้อนฮับบบบ...)))

พอท้องน้อย ๆ ของเจ้าลูกชายคนโปรด อิ่มพวกเราก็เห็นความสุขความร่าเริ่งของเจ้าลูกชายคนโตกลับมาเขาดูมีชีวิตชีวา ไม่มีอารมณ์เหวี่ยง ๆ อย่างตอนขามา เฮ้อ...เล่นเอาเสียแม่อย่างเราๆ เกือบน็อตหลุดน่ะ Diego น่ะ.! แหม...นึกว่าวันนี้แม่จะรำฉุยฉายอวดต่างชาติซ่ะล่ะ---รอดตัวอย่างปลอดภัยน่ะลูกน่ะ.